ക്ഷേത്രങ്ങളില് അഹിന്ദുക്കള്ക്ക് പ്രവേശനമില്ല എന്നത് ദൈവവുമായോ ദര്ശനവുമായോ ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു കാര്യമല്ല. അതു ദേശത്തെ ഒരു നിയമം മാത്രം!
പിന്നെ എന്തു കൊണ്ടാണിത് വിവാദമാകുന്നത്?
വികാരം വിവേകത്തെ മറികടക്കുന്നത് കൊണ്ട് എന്ന് സാമാന്യമായി പറയാം.
വിശ്വാസികളുടെ പേരില് കച്ചവട സംഘങ്ങള് നിയമം നിര്വ്വചിക്കുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ പേരില് അവര്ക്കെന്തും ചെയ്യാം.
സര്വ്വവ്യാപിയും സര്വ്വശക്തനും സര്വ്വസാക്ഷിയുമായ ഈശ്വരനെ ഒരു കല്ക്കൂടിനുള്ളിലടച്ച് ചോറും പാലും കൊടുത്ത് തങ്ങളുടെ വരുതിക്ക് നിര്ത്താമെന്ന് അത്തരം സംഘങ്ങള് വിചാരിക്കുന്നു.
എന്തു വിരോധാഭാസമാണിത്!
ഇതൊരു രോഗലക്ഷണമാണു.
സനാതനി സെമെറ്റിക്കാവുന്നതിന്റെ ലക്ഷണം.
ഹിന്ദുവെന്ന് (പരിഹസിക്കാന്) ഇരട്ടപ്പേരിട്ട് വിളിക്കുന്ന ഇന്ത്യാക്കാരനു ദൈവം മുകളിലെവിടെയോ ഇരുന്ന് ഭരിക്കുന്ന ആള്രൂപിയൊന്നുമായിരുന്നില്ല.
ശ്രീകോവിലിനുള്ളിലെ താമസക്കാരനുമല്ല ഈശ്വരന്.
ആ മാറ്റം സംഭവിച്ചിട്ട് അധികം കാലമായിട്ടില്ല.
ഭാരത സംസ്കാരത്തിന്റെ അടിത്തറയിളക്കിയ മെക്കാളേയുടെ വിദ്യാഭ്യാസം പ്രചരിച്ചതിനു ശേഷമാണു അതുണ്ടായത്. പാരമ്പര്യത്തേയും അറിവിനേയും പരിഹസിച്ചും വലിച്ചെറിഞ്ഞും പടിഞ്ഞാറിന്റെ ചൂഷണ സംസ്കാരം സ്വാഗതം ചെയ്ത സവര്ണ്ണഹിന്ദുവിന്റെ കാലം മുതലാണു ദൈവം പടികയറിപ്പോയത്. പിന്നെ കച്ചവടക്കാര് സംഘം ചേരാനും ദൈവത്തെ സംരക്ഷിക്കാനും തുടങ്ങി. സംഘടിച്ച് ശക്തരാകാന് ആഹ്വാനം ചെയ്ത സന്യാസിമാര് വരെ നമുക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.
വിശ്വാസം വലിയൊരു വ്യവസായമായി മാറുന്ന കാഴ്ചയുടെ മദ്ധ്യത്തിലാണു നാം ഇപ്പോള്. ദൈവത്തിനു കടുത്ത വര്ണ്ണങ്ങള് നല്കുന്നതും വിവാദങ്ങള് വഴി പരസ്യങ്ങള് സൃഷ്ടിക്കുന്നതും വ്യവസായങ്ങളില് സ്വാഭാവികം. അതില് തെറ്റ് പറയാനുണ്ടോ? അതു ചെയ്യുന്നവരോട് ക്ഷമിക്കുക.
ദൈവത്തേ ഭക്തിയോടെ കാണുന്നവര് ആ വഴിക്ക് പോകാതിരിക്കുകയാണു ഉത്തമം.
അല്ലെങ്കില് ഉള്ള വിശ്വാസം കൂടി നഷ്ടമാകും!
Saturday, 7 July 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment